Kapituła Lubuskiego Wawrzynu Literackiego 2024:
Kategoria proza
dr hab. Wojciech Browarny, prof. UWr (przewodniczący Kapituły) – historyk literatury polskiej, regionalista, krytyk literacki, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UW, w którym kieruje Zakładem Historii Literatury Polskiej po 1918 roku i Pracownią Badań Regionalnych. Członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. Naukowo zajmuje się współczesną polską prozą, kulturą literacką na Dolnym Śląsku po 1945 roku, antropologicznymi problemami nowoczesności, związkami kultury i historii z przyrodą. Autor książek m.in. /Tadeusz Różewicz and Modern Identity in Poland since the Second World War/ (Wrocław 2019) oraz wstępu i opracowania /Wyboru prozy/ Tadeusza Różewicza w serii Biblioteki Narodowej (Wrocław 2021). W latach 1996–1999 kierował działem krytyki pisma literacko-artystycznego „Dykcja”. Jako recenzent współpracuje z miesięcznikami „Nowe Książki” i „Odra”.
prof. dr hab. Karol Maliszewski (członek Kapituły) – doktor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Poeta, prozaik, krytyk literacki, literaturoznawca, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wchodził w skład jury ogólnopolskich konkursów literackich (m.in. „Złoty Środek Poezji”, „O Granitową Strzałę”, „Krajobrazy Słowa”, im. Michała Kajki, im. Zygmunta Krukowskiego, im. Rainera Marii Rilkego). Od 2016 r. członek jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” . Wraz z Olgą Tokarczuk organizuje Festiwal Góry Literatury. Jako poeta oraz krytyk literacki debiutował w 1978 r. Wiersze publikował m.in. w miesięczniku „Odra ” w 1984 i 1986 r. W 2007 nominowany do Nagrody Literackiej Nike za tom szkiców krytycznych "Rozproszone głosy ". Laureat nagrody im. Marka Jodłowskiego (1994), nagrody im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999), im. Josepha Wittiga (2001). Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jest autorem tomików poetyckich, tomów prozy, szkiców krytyczno-literackich oraz recenzji, felietonów, które publikuje również w internetowych pismach literackich.
ks. dr hab. Andrzej Draguła, prof. US (członek Kapituły) – doktor habilitowany teologii, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego, przewodniczący Rady Instytutu Nauk Teologicznych US, członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. Publicysta. Członek redakcji kwartalnika „Więź" i Rady Naukowej Laboratorium „Więzi". Stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Laureat Nagrody Dziennikarskiej „Ślad" im. bp. Jana Chrapka w roku 2018. Autor wielu książek, m.in. wydanych w Bibliotece „Więzi": /Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji,/ /Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem,/ /Emaus. Tajemnice dnia ósmego/, /Posty, Syn marnotrawny. Biografia ocalenia, Bóg incognito. Kazania z nadzieją, Kościół, który wyznaję/. Mieszka w Zielonej Górze.
Kategoria poezja
prof. dr hab. Małgorzata Mikołajczak (przewodnicząca Kapituły) – polska literaturoznawczyni, profesor nauk humanistycznych. Kieruje Zakładem Literaturoznawstwa w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od 2011 członek Komitetu Nauk o Literaturze PAN, od 2016 członek zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Polonistycznych. Kieruje zespołem realizującym międzyuczelniany projekt „Nowy regionalizm w badaniach literackich”, pełni funkcję redaktora naukowego serii „Nowy Regionalizm w badaniach literackich" (TAiWPN "Universitas" Kraków). Zajmuje się teorią literatury, poezją współczesną i regionalizmem w badaniach literackich. W roku 2018 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Laureatka wyróżnienia Lubuskiego Wawrzynu Literackiego 2006 za dokonania krytyczno-literackie i Nagrody Andrzeja Waśkiewicza Związku Literatów Polskich (2019).
prof. dr hab. Wojciech Ligęza (członek Kapituły) – polski historyk literatury, eseista, krytyk literacki, wiceprezes oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Krakowie, profesor tytularny na Wydziale Polonistyki UJ, zajmuje się głównie poezją polską XX wieku oraz literaturą emigracyjną.//Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (magisterium napisane pod kierunkiem prof. Kazimierza Wyki). Debiutował w 1975 na łamach „Życia Literackiego" (nr 19) recenzją powieści Mariana Pilota /Zakaz zwałki./ Artykuły i recenzje literackie drukował m.in. w „Odrze" (1975, 1977, 1979-80, 1987) i „Twórczości" (1979-2000, z przerwami). W 1983 doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim na podstawie rozprawy /Wiersze Wisławy Szymborskiej. Problemy poetyki/. W 1984 został zatrudniony w Instytucie Polonijnym UJ. Współpracuje z miesięcznikiem „Kraków". W 1998 habilitował się na UJ na podstawie książki /Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych./ W 1999-2002 brał udział w pracach Komitetu Badań Polonii PAN. W październiku 2001 przeniósł się do Katedry Historii Literatury Polskiej XX Wieku w Instytucie Polonistyki UJ, w latach 2002-2007 wygłaszał nadto wykłady o literaturze w Studium Literacko-Artystycznym UJ. Współredaguje „Konteksty Kultury", bierze udział w pracach zespołu redakcyjnego londyńskiego rocznika „Ekspresje". W latach 2007-2009 był członkiem jury Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Jest jurorem Nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą, a od 2012 – Nagrody Orfeusz. W 2001 został przyjęty do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (w 2001-04 był członkiem zarządu oddziału krakowskiego, a od 2008 pełni funkcję wiceprezesa). Wspólnie z Gabrielą Matuszek redaguje serię wydawniczą „Krakowska Biblioteka SPP". Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2011).
Prof. dr hab. Marian Kisiel (członek Kapituły) - profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych, kierownik Zakładu Literatury Współczesnej Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego (od 2002 roku), prodziekan ds. Rozwoju i Promocji Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego (2008-2016). W latach 1996-2002 zastępca dyrektora, w latach 2002-2008 dyrektor Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej. Od 2000 roku profesor Uniwersytetu Śląskiego, tytuł naukowy profesora otrzymał w 2004, od 2007 jest profesorem zwyczajnym. Jest autorem i współautorem wielu książek, m.in.: Czego nie ma w podręcznikach języka polskiego? (Mały przewodnik po współczesnej literaturze polskiej) (Gliwice 1991), U podstaw twórczości Adama Czerniawskiego (Gliwice 1991), Mały leksykon kultury. Kierunki – style – tendencje (Katowice 1996; współautorzy: J. Kisiel, Z. Marcinów), Więzy i wzloty. Przełom 1955-1959 w literaturze polskiej – próba modelu (Kielce 1996), Polskie pisma literackie (Warszawa 1997), Świadectwa, znaki. Glosy o poezji najnowszej (Katowice 1998), Od Różewicza. Małe szkice o poezji (Katowice 1999), Zmiana. Z problemów świadomości literackiej przełomu 1955-1959 w Polsce (Katowice 1999), Pamięć, biografia, słowo. Szkice o poetach dwóch generacji (Katowice 2000), Pokolenia i przełomy. Szkice o literaturze polskiej drugiej połowy XX wieku (Katowice 2004), Przypisy do współczesności (Katowice 2006), redaktorem kilkunastu tomów, członkiem wielu prestiżowych organizacji i towarzystw naukowych.
Kapituła Lubuskiego Wawrzynu Naukowego:
prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk (Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim) – członek Kapituły
dr hab. Justyna Krauze-Pierz, prof. UAM (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu) – członek Kapituły
prof. dr hab. Tomasz Jurek (Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wielkopolskim, Filia Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu) – członek Kapituły
dr Piotr Prusinowski (Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Norwida w Zielonej Górze) – członek Kapituły
prof. dr hab. Jolanta Chwastyk-Kowalczyk (przewodnicząca Kapituły) - literaturoznawczyni, prasoznawca, medioznawca, bibliolog, profesor nauk humanistycznych. Pracownik naukowy Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, na którym objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 2009-2012 pełniła funkcję zastępcy dyrektora do spraw naukowych Instytutu Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa na tejże uczelni. Od 1 października 2012 roku do 30 września 2016 - dyrektor Instytutu Dziennikarstwa i Informacji. Związana również z londyńskim Polskim Uniwersytetem na Obczyźnie. Zajmuje się badaniem polskich czasopism uchodźczych i emigracyjnych w XX i XXI wieku, szczególnie w Wielkiej Brytanii. Jej zainteresowania naukowe obejmują także kwestie współczesnego polskiego rynku prasy artystyczno-literackiej i czasopism o sztuce po 1989. Członek (od 2010) Komisji Prasoznawczej PAN Oddział Kraków, od marca 2015 Członek Zarządu tej Komisji; profesor krajowy PUNO w Londynie. Redaktor naczelna wznowionych „Zeszytów Naukowych PUNO” [Londyn]. Sekretarz naukowy i współredaktor „Rocznika Bibliologiczno-Prasoznawczego” [Kielce].
Marcin Ogdowski (członek Kapituły) – Dziennikarz i pisarz, były korespondent wojenny. „Pierwszy polski bloger wojenny”. Pracował m.in. w Iraku, Afganistanie, Ukrainie, Libanie, Gruzji, Ugandzie i Kenii.
W latach 2009-2014 prowadził blog „zAfganistanu.pl”, na podstawie którego ukazała się książka „zAfganistanu.pl. Alfabet polskiej misji” (2011 r.). Jest też autorem dwóch powieści poświęconych Polakom biorącym udział w afgańskiej wojnie – „Ostatni świadek” (2013 r.) i „(Nie)potrzebni” (2014 r.),oraz współautorem albumu pt.: „Polski Afganistan. (Foto)historia największej operacji Wojska Polskiego od czasu II wojny światowej”. Wydał też powieść toczącą się w realiach konfliktu na Ukrainie pt.: „Uwikłani” (2015 r.). Jako współautor brał udział w przygotowaniu dwóch kolejnych pozycji książkowych: cyklu reportaży „W naszej pamięci. Irak, Afganistan – 2003-2014” (2016 r.) oraz Dziennika dowódcy Rosomaka (2017 r.). Kolejne książki to: „(Dez)Informacja”, „Międzyrzecze. Cena przetrwania” oraz „Stan wyjątkowy”.
Laureat kilkunastu nagród, m.in. Buzdygana (2013 r.), określanego mianem „wojskowego Oscara” oraz Zielonej Gruszki (2011 r.). Uhonorowany także Brązowym (2008 r.) i Srebrnym (2010 r.) Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz Odznaką Honorową 6 Brygady Powietrznodesantowej (2013 r.).
Obecnie jest niezależnym publicystą, analitykiem militarnym i autorem blogu bezkamuflazu.pl.
prof. UAM dr hab. Dominika Narożna (członek Kapituły) – Profesor uczelni w Zakładzie Dziennikarstwa Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierownik Studiów Podyplomowych z zakresu media relations prowadzonych na tej Uczelni, członek Zarządu a zarazem menedżer ds. relacji z otoczeniem w Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
W latach 2005-2010 jako dziennikarka i reportażystka współpracowała z TVP S.A. W okresie 2010-2017 pełniła funkcję rzecznika prasowego, a w latach 2011-2017 kierowała Biurem Prasowym UAM.
Autorka licznych publikacji z zakresu dziennikarstwa i media relations. Trener i doradca w zakresie kreowania wizerunku i polityki informacyjnej.
Nagrodzona Medalem Młodego Pozytywisty przyznany przez zarząd Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego za osiągnięcia zawodowe, naukowe, charytatywni społeczno-kulturalne (2018 r.).